June 21, 2018
با تشکر از شهرما  

تا زمانی که همدلی، همفکری و مدیریت جمعی حاکم نگردند، نباید از وجود تفرقه در کامیونیتی، عملکرد های واکنشی و ارجحیت دادن به منافع فردی تعجب کرد. با تمام این اوصاف حضور شخصی مانند مایکل پارسا در کامیونیتی باعث افتخار همگی و امیدوارکننده میباشد. ایکاش همگی بخصوص آنهائیکه قصد مدیریت، رهبری و ورود به صحنه های سیاسی در کانادا را دارند از مورد مایکل بیاموزند و خط مشی او را الگوئی برای خود قرار دهند.

در کامیونیتی که افترا، برچسب و تهمت زدن های ناروا مرسوم وعادی شده اند، مبرا قرار گرفتن مایکل پارسا، با حضور طولانی در صحنه سیاست و فعالیت های اجتماعی چه در کامیونیتی ایرانی و چه در جامعه بزرگتر، از این عارضه را میبایست استثائی دانست. به شخصه افتخار آشنائی با مایکل را از سال 2012 با اولین مورد حمایت از پناهجویان پیدا کردم. ایشان با روابط نزدیکی که با دولتمردان کانسرواتیو، بخصوص جیسون کنی، وزیر مهاجرت و شهروندی آنزمان داشت پشتوانه محکمی برای فعالیت های حمایتی ما از پناهجویان بود. علنی و یا غیر علنی در ممانعت از دیپورت بسیاری از پناهجویان نقش موثری ایفاء کرده، در جهت ملاقات با دولتمردان بار ها به اتاوا سفر کرده، در بعضی از تظاهرات شرکت داشته و حتی برای دیدار پناهجویان به بازداشتگاه لیندزی در 150 کیلومتری تورنتو رفته است.

به مدت کوتاهی نیز مایکل بصورت انتصابی عضو هییت مدیره کنگره بوده است. این مصادف با زمانی بود که بانک های کانادائی حساب های عده ائی از ایرانیان را مسدود کرده بودند. در گردهمائی که کنگره ایرانیان در آگوست 2012 به این مناسبت برگزار کرد مایکل بصورت واضح باور خود در اهمیت حضور مردم عادی در صحنه های اجتماعی و به دست گرفتن ابتکار عمل را ابراز داشته ونقش نمایندگان را حمایت از فعالیت های آنها دانسته است.

مایکل پارسا در عین حالی که در فعالیت های اجتماعی حضور داشته، توانسته ورای گرایشات سیاسی خود و دیگران، صداقت، صمیمیت، مهربانی، ادب و احترام متقابل را آنچنان حفظ کند که به سختی بتوان فردی را یافت که با او خصومت داشته و یا از رفتار و کردار او دلگیر باشد. شاید در جهت منافع همه ما باشد که نه تنها روش او را دنبال کرده بلکه مبلغ بعضی از نکات مهم آن نیز باشیم:

1- با بوجود آوردن آگاهی به جوانانی که قصد دارند در فعالیت های سیاسی کانادا شرکت داشته و از اینرو نیاز به حمایت همگانی دارند، هشدار دهیم که از مداخله درامور تفرقه انگیز بخصوص آنچه به ایران مربوط میگردد بپرهیزند.
2-  بر همگان آشکار کنیم که به عکس آنچه در اذهان عمومی جا افتاده است کنگره ایرانیان نه فقط سکوی پرتابی برای معرفی و موفقیت های اجتماعی نیست، بلکه محلی برای جذب عوارضی است که رهائی از آنها چه بسا ناممکن باشد.

خوشبختانه انتخاب مایکل در سطح استانی او را از مداخله در امور ایران مبرا میسازد و این امکان را بوجود خواهد آورد که از طریق ایشان کامیونیتی در فعالیت های جامعه بزرگتر دخالت های بیشتری داشته باشد. همچنین سابقه حضور طولانی ایشان در حزب کانسرواتیو، حزبی که دولت را تشکیل میدهد و دارای اکثریت است این امکان را بوجود میاورد که امروز و یا در آینده در سمت وزیر فعالیت نماید. از طریق مایکل بیشک گرایشات ایرانیان بیشتری به کانسرواتیو ها افزونی خواهد یافت. این خود باعث خواهد شد که در رفتار تبعیض گرایانه ما نسبت به احزاب تغییر بوجود آمده و بتوانیم از حمایت بیشتر نمایندگان با گرایشات حزبی مختلف بهره بگیریم.

بیائیم حضور مایکل پارسا را در پارلمان انتاریو به فال نیک گرفته و آنرا آغازی در بوجود آوردن اتحاد و همبستگی در کامیونیتی بسازیم.

با انتخابات اخیر حتی اگر تعداد نمایندگان ایرانی در پارلمان های استانی تغییر نکرده باشد، باز جای خوشنودی است که حضور ایرانیان در صحنه های سیاسی کانادا افزایش پیدا کرده است. خوشبختانه موفقیت گلدی قمری از حوزه کارلتون اتاوا و مایکل پارسا از حوزه آرورا اوکریج ریچموندهیل که هر دو از حزب کانسرواتیو میباشند، کناره گیری امیر خدیر از پارلمان کبک و عدم حضور رضا مریدی در پارلمان انتاریو را جبران کرده اند.

گلدی قمری حداقل برای ایرانیان تورنتو چهره شناخته شده ائی نیست و اگر هم در رابطه با ایرانیان در گذشته فعالیت هائی داشته باشد از آنهم سخنی درمیان نیست. از اینرو میتوان گفت که اگر حمایت ایرانیان در موفقیت ایشان سهمی نداشته است ولی این امید وجود دارد که حضور اولین زن ایرانی در پارلمان مشوق زنان بیشتری در آینده گردد.

به عکس، مایکل پارسا یکی از محبوب ترین افراد سرشناس کامیونیتی ایرانی میباشد. ایشان در انتخابات فدرال 2015 از حوزه ریچموندهیل شرکت داشته و با اینکه در آنسال مردم با نارضایتی از سیاست های ده ساله کانسرواتیو ها به لیبرال ها روی آورده بودند، توانست با اختلاف 1750 رای به رقابت با مجید جوهری بپردازد. در این انتخابات دو کاندیدای ایرانی اکثر آراء را به خود اختصاص داده بودند، درنتیجه حمایت و یا عدم حمایت ایرانیان نقش سرنوشت سازی در نتایج انتخابات نمیداشت. ولی بیشک در انتخاب یکی نسبت به دیگری تاثیر داشته و یا اینکه میتوانست تاثیرات بیشتری داشته باشد.

گرایش اکثریتی مردم به حزب کانسرواتیو در انتخابات استانی امسال، مایکل پارسا را در موقعیتی قرار داده بود که حتی بدون حمایت ایرانیان به راحتی به موفقیت دست یابد. ایشان با به خود اختصاص دادن 56% کل 45 هزار آراء، با نفر دوم که اتفاقن یک ایرانی، ناهید یعقوبیان، از حزب لیبرال بود فاصله زیادی داشت. در مقام دوم قرار گرفتن ناهید با به دست آوردن ده هزار رای، آنهم در شرایطی که لیبرال ها در پائین ترین سطح محبوبیت خود بودند را نیز میتوان یکی از موفقیت های کامیونیتی به حساب آورد. اگر رقیب لیبرال مایکل پارسا یک غیر ایرانی بود بیشک تعداد آرای مایکل از اینهم فراتر میرفت.

عامل تعیین کننده در هر دو انتخابات فدرال و استانی اخیر در درجه اول گرایشات حزبی بوده و کاندیدا ها نقش آنچنانی در آن نداشته اند. از اینرو حضور دو ایرانی به عنوان رقیب در یک حوزه نقش مخربی برای یکدیگر نداشته اند. البته شاید بتوان بعد از پایان انتخابات و با آگاهی از نتایج اینچنین سخن گفت وگرنه جای تعمق است که چرا در حوزه ائی که ساکنین ایرانی آن قابل توجه بوده دو ایرانی میبایست به رقابت با یکدیگر برخیزند.

تمایل ایرانیان به نامزدی در انتخابات در حوزه هائی که ایرانیان حضور بیشتری دارند بیشک با هدف بهره گیری از حمایت آنها میباشد. اما حضور دو کاندیدای ایرانی در یک حوزه نه فقط باعث تقسیم آرای ایرانیان شده بلکه لطماتی را نیز به حمایت های انسانی و مالی به هر دو کاندیدا وارد کرده و شانس موفقیت رقبای دیگر را افزایش میدهد. به علاوه همه ایرانیان با این تفکر موافقت ندارند که به صرف ایرانی بودن کاندیدا ها بهتر است که به آنها رای داد، و یا در اینکه حضور یک ایرانی در پارلمان با هرگونه تفکر در صلاح منافع دراز مدت کامیونیتی میباشد اختلاف نظراتی وجود دارد. در اینصورت عواملی همچو محبوبیت، شناخت، تجربه، خوشنامی، گرایشات عقیدتی و فعالیت های گذشته کاندیدا ها در کامیونیتی در جلب حمایت ها تعیین کننده میباشند. با در نظر گرفتن این عوامل میتوان از خود پرسید که آیا شرکت پویان طبسی نژاد در رقابت با علی احساسی در حوزه ویلودیل در انتخابات فدرال 2015، و یا حضور ناهید یعقوبیان در انتخابات اخیر پارلمانی در رقابت با مایکل پارسا کار صحیحی در جهت منافع شخصی و یا جمعی بوده اند؟

ویدئو سخنان مایکل پارسا در گردهمائی 12 اگوست 2012 - بسته شدن حساب های بانکی بعضی از ایرانیان - دقایق شش

ویدئو سخنان مایکل پارسا در تظاهرات حمایتی از سپهر حاجیپور - فوریه 2013