July 12, 2018
با تشکر از شهرما  

 زیر فشار قرار دادن صاحب فروشگاه به اینکه پرچم جمهوری اسلامی را به گونه ائی قرار دهد که آرم الله آن دیده نشود، و  بالاخره جمع کردن کلیه پرچم ها قبل از پایان مسابقات را چگونه میخواهیم توصیف و توجیه کنیم؟ و یا با ممانعت از سخنرانی کسی که باعث تغییر و تخریب سرنوشت بسیاری از جوانان شده چگونه باید برخورد کنیم؟ یافتن پاسخ به این سئوالات، تشخیص لوطی و لات از ظرفیت این مقاله خارج است، بلکه در عوض هدف تعمق در رفتار لات و یا لوطی گرانه خود ماست. آیا به مرام، باور و یا اصولی آنقدر معتقد هستیم که برای آن بخواهیم قدمی برداریم؟ و یا باور و اعتقادی در ما آنچنان رخنه کرده است که باعث کوری ما تا جائی شده باشد که نتوانیم بولیگری، زورگوئی، گردن کلفتی را در خود ببینیم؟ و یا از همه بد تر آیا متاسفانه آنقدر بی تفاوت شده ایم که ترجیح میدهیم نه ببینیم، نه بشنویم و یا نه بدانیم؟ 

باهمستان (2) از سری گفتگو هائی که از ماه گذشته آغاز شده اند، اینبار تحت عنوان "هویت ایرانی-کانادائی و هویت کانادائی" قرار است که در روز جمعه سیزده جولای از ساعت شش الی نه بعد از ظهر در شماره 500 خیابان دوریس برگزار گردد. اگر هویت را نقش اجتماعی فرد و درک او از آن در نظر بگیریم با مهاجرت به کانادا و زندگی در محیط جدید چه تغییراتی در خود میبینیم که غیر از به دست آوردن یک پاسپورت جدید خود را یک ایرانی-کاندائی بدانیم؟ برگزاری چنین جلساتی این امکان را بوجود میاورند که بصورت جمعی به چنین نکاتی بپردازیم. باشد که با استقبال از چنین ابتکار عمل ها و مشارکت در آنها به پرورش آگاهی های فردی که نتیجه اش حضور بیشتر در صحنه و مشارکت در فعالیت های جمعی میباشد کمکی کرده باشیم.

دوشنبه گذشته "کنگره برای همه" نیز با دعوت از کسانی که فرم های تماس را پرکرده اند جلسه مشاوره ائی پیرامون منشور فکری که آماده شده است برگزار نمود. در این جلسه حدود بیست نفر شرکت داشتند که به گفتگو پیرامون پنج اصل اتحاد، عدم جانبداری، همه گیری، شفافیت، و تقویت جایگاه اعضاء که از بدیهیات به نظر میایند پرداختند. در رابطه با کنگره ایرانیان به نقطه ائی رسیده ایم که به نظر لازم میاید که میبایست به الفبای فعالیت های جمعی بیشتر تاکید شود. این منشور و یا مرامنامه را نیز به گونه ائی میتوان نه گفتن و روی برگرداندن از نحوه عمل ده ساله گذشته این نهاد تلقی نمود. باشد که در مسیر جدید همچنانکه هدف را مورد نظر داریم به نحوه و روش عمل هم توجه کافی داشته باشیم. در هر مرحله و قدمی که برمیداریم، از ظهور یک تصویر ذهنی گرفته تا شکل گیری عملی آن، اطمینان حاصل کنیم که پنج اصلی را که به آن باور داریم رعایت شده باشند. در این جلسه از "کنگره برای همه" به عنوان یک کمپین نام برده میشود، در صورتیکه به نظر میاید که بالاخره بعد از ده سال اعضاء متوجه مسئولیت و وظایف خود دراین نهاد شده اند و با حضور در صحنه و نقش پذیری در حال پرکردن جال خالی میباشند که دلیل اصلی نابسامانی ها تا به امروز بوده است. این دیگر یک کمپین نیست که اهداف مشخص و پایان زمانی داشته باشد. بلکه شکل گیری نهاد عضو بنیادی میباشد که موفقیتش به پرهیز از "دیگری بینی" و "دیگری آفرینی" است. چه خوب خواهد بود که در همین مرحله ابتدائی تهیه کنندگان مرامنامه، برگزارکنندگان و شرکت کنندگان در این جلسه جویای آن باشند که آیا هر پنج اصلی که به پذیرش دیگری خلاصه میشود را رعایت کرده اند؟

از این جلسه بصورت کامل ضبط ویدئوئی به عمل آمده است.  

اگر نمیخواهیم که غافلگیر شویم، چه بهتر که خود را آماده ملاقات احتمالی با فردی کنیم که ناگاه و ناخواسته وارد میشود و میخواهد که به میل او عمل کنیم، و بطور مثال امروز تعویض پرچم آویخته را با پرچمی  که او به همراه دارد، و شاید هم فردا با خواسته دیگری به سراغمان آید. و چه بسا که اگر پرچم آویخته ائی وجود نداشته باشد مورد بازخواست قرار بگیریم که چرا از آویختن پرچم ملی اجتناب میکنیم. وای به روزی هم که در مقابل او مقاومت کنیم که راهی جز تحمل اهانت، تهدید، ناسزا و تحریم برایمان باقی نمیماند. اینرا هم در نظر داشته باشیم که تمام این مراحل از طریق فیلمبرداران بصورت زنده پخش میگردند، و دراصل هدف همین بوده و نتیجه هم به اشتراک گذاشته شدن و مشاهده هزار ها بار این ویدئو ها به همراه توهین و فحاشی میباشد و آنهم در صفحه فیسبوکی که اعلام میدارد "فحاشی و توهین = بلاک".

این یک سناریوی تخیلی نیست، واقعیت هائی میباشند که یکی از موارد آن دو هفته پیش در نورت یورک در یکی از سوپر مارکت های قدیمی ایرانی بوقوع میپیوندد. به مناسبت مسابقات جهانی فوتبال این فروشگاه یک سری پرچم های متصل به هم از کشورهای شرکت کننده را در مقابل درب ورودی نصب میکند. از بخت بد صاحب فروشگاه، آرم الله پرچم رسمی جمهوری اسلامی که چند سانتیمتری بیش نبود حساسیت فرد مورد نظر را برانگیخته که در آن محل نیز نقش آفرینی کند. به داخل فروشگاه رفته و لزوم تغییر فوری پرچم را الزامی میدارد، و چون با مخالفت مدیر فروشگاه روبرو میگردد به خیابان رفته و سناریوی تهمت، توهین، برچسب و تحریم را یکبار دیگر تکرار میکند.

قصه را به همین جا موقتن خاتمه میدهم تا به مورد دیگری بپردازم. عبدالکریم سروش به دعوت فرزندش که در تورنتو زندگی میکند قرار است که یکبار دیگر پنجشنبه 12 جولای ساعت هشت الی ده شب در کتابخانه فرویومال به سخنرانی بپردازد. عده ائی از مخالفین که در میان آنها کسانی وجود دارند که صدمه دیده از انقلاب فرهنگی سال های هشتاد در ایران میباشند که سروش نقش کلیدی در آن داشته است، قصد دارند که اینبار نیز مانع برگزاری این جلسه گردند. آنها بر این باورند که اگر کسی ارزش و احترامی برای، آزادی، دموکراسی و حقوق دیگران قائل نیست نباید خود را در این موارد صاحب حق بداند. این حکایت را نیز به همین جا ناتمام گذاشته و به مورد دیگری میپردازم.

هفته گذشته وحید مرادی سی و چهار ساله یکی از اشرار تهران که به جرم قتل در زندان رجائی شهر به سر میبرد توسط زندانیان دیگر که آنها نیز از اشرار میباشند به قتل میرسد. این واقعه آغاز گر یک سری گفتگو ها در سوشیال مدیا که یکی از خصوصیات آن بوجود آوردن ابهام میان صحیح و ساختگی است میگردد. این امکان را برای ما بوجود میاورد که به فراخور حال خود به تشخیص خوب و بد، صحیح و جعلی پرداخته و قصه نوئی را بیافرینیم. عده ائی وحید مرادی، ملقب به عقاب ایران، که صاحب پسر چهار ساله ائی میبود را به عنوان یک گنده لات، زورگیر، کلاهبردار، و سارق میشناسند. عده ائی دیگر به عکس او را یک لوطی که اکثر درگیری هایش بر سر مرام و معرفت بوده و حساسیت خاصی نسبت به ناموس خود و دیگران داشته معرفی میکنند و بر این باورند که چون وحید مرادی با رژیم همراهی نمیکرد با برنامه قبلی به قتل رسیده است.

دستیابی به حقیقت دشوار و چه بسا غیر ممکن است. اگر هم امکان پذیر باشد چون از ما میگذرد برای همگان یکسان نخواهد بود. لات و یا لوطی، بیائیم با این نگرش به پیرامون خود، بخصوص به بررسی دو حکایتی بپردازیم که در ابتدای این مقاله به آنها اشاره نمودیم.

ممانعت از سخنرانی عبدالکریم سروش         ویدئو از تظاهرات               ویدئو سخنان عبدالکریم سروش         پوستر

وحید مرادی (فیسبوک)            پرچم