|
«من پلیس را ترک نکردم، پلیس من را طرد کرد»
پنجشنبه ۲۵
می
۲۰۲۳
نشریه شهرما (تورنتو)
مهدی شمس
فیروزه ضرابی–مجد، در سن نه سالگی در سال ۱۹۹۱ به همراه
خانواده اش از ایران به کانادا مهاجرت نمود.
والدین فیروزه، مانند بسیاری از خانواده های ایرانی دیگر، قصد
داشتند که از کشور جنگ زده و محیطی که قانونمندی و امنیت در آن
جایگاهی ندارند، فرار کرده و زندگی بهتری را برای سه فرزند خود
در کانادا أغاز کنند.
فیروزه، به سرعت زبان انگلیسی را یاد گرفت و می دانست که می
خواهد شغلی برای محافظت از مردم داشته باشد، بخصوص در کشور
جدیدی که از خانواده او استقبال کرده بود.
گزارش تحقیقیW5
که در فوریه ۲۰۲۰ منتشر گردید با چنین جملاتی آغاز و ادامه
پیدا میکند:
در سال ۲۰۰۸ فیروزه موفق می شود که به عنوان یک افسر پلیس در
تورنتو درقدرتمندترین نهاد انتظامی در کانادا مشغول به کار
گردد.
طولی نمیکشد که علائم تبعیض نژادی، اذیت و آزارهای جنسی که
ضرابی در کالج پلیس مشاهده کرده بود، در محل کار جدیدش نیز
نمایان میگردد.
شاید بعضی ها بگویند که مگر نمیدانستی و انتظاری غیر از این
میتوانستی داشته باشی؟ در جواب این افراد باید گفت که بله، در
یک کشور پیشرفته و دموکراتیک، تبعیض نژادی، اذیت و آزارهای
جنسی غیرقانونی است. و در این مورد، هر چقدر هم بدانی، باز غیر
از آن است که به صورت مستقیم، با آن برخورد کنی.
آنچه فیروزه مطرح میکند، بی شباهت به
مورد
بیش از
۳۰۰۰
افسر زن
RCMP
نیست. آنها در سال ۲۰۱۶، در یک شکایت گروهی علیه
RCMP
در رابطه با آزار جنسی، قلدری و تبعیض جنسیتی به پیروزی بزرگی
دست یافتند. این پیروزی باعث گردید که یک گروه
۱۲ نفره
در واترلو، انتاریو و یک گروه
۱۴ نفره
دیگر در کلگری اقدام به حرکتی مشابه نمودند.
یکی از آن
۱۴ نفر
میگوید که زمانی که شروع به اطلاع رسانی نمود تا تغییراتی را
بوجود آورد، وضعیت بدتر شد و او مجبور گردید تا استعفاء دهد.
این افسر پلیس، هنگامی که در سال ۲۰۱۷ در مقابل کمیسیون پلیس
به طور علنی استعفا میداد، به مدت دو دقیقه صحبت کرد. در حالی
که می لرزید و اشک میریخت، از آزار و اذیت جنسی، تحقیر و
تنبیهی که به مدت ۱۴ سال تحمل کرده بود، میگفت.
او بیانات خود را با این جمله به پایان رساند: «من پلیس را ترک
نکردم، پلیس مرا طرد کرد.»
این گزارش تحقیقی که در سال ۲۰۲۰ تهیه شده بود، از فیروزه،
دختر جوانی که به کانادا آمده و به آرزوی پلیس شدن خود، جامه
عمل پوشانده بود و در مرخصی اجباری، زیر فشار روحی و روانی
قرار گرفته بود، میگوید. از فیروزه و دو افسر زن دیگری که
تهدید کرده بودند که از پلیس تورنتو به دلیل ایجاد یک "فرهنگ
سمی، نژادپرستانه و جنسیتی" شکایت خواهند کرد.
دو افسر دیگر توافق نامه هایی را با شرط عدم افشای اطلاعات،
امضا کردند. ولی فیروزه هدفش را ادامه داد.
او که نمیخواست فریادش قطع شود، به دادگاه حقوق بشر انتاریو رو
آورد. علیرغم موانع، فیروزه امیدوار بود که بتواند به شغل و
حرفه ای که انتخاب کرده ادامه دهد.
فیروزه تلاش کرد خوش بین باشد و مثبت بیاندیشد و عمل کند. او
به تغییر و تحول، ایمان داشت و با اینکه برایش بسیار دشوار
بود، مدام به خود یادآوری میکرد که برای چه هدفی در حال مبارزه
است.
فیروزه از سال ۲۰۱۸ به علت فشارهای روحی و روانی با دریافت
حقوق در مرخصی به سر میبرد. تا اینکه اوائل ماه می، دادگاه
انضباطی پلیس، حکمی را صادر و یک هفته به فیروزه فرصت میدهد که
استعفاء دهد و یا اینکه اخراج خواهد شد.
چند روز پیش، حکم اخراج فیروزه صادر و ایشان، تقاضای فرجام
کرد.
حکایت غم انگیز، دردناک و تاسف باری است که بخصوص ما
ایرانی-کانادایی ها را در مقابل سئوالات اساسی قرار میدهد:
- وظیفه شهروندی ما نسبت به بیعدالتی هایی که زنان درنهادهای
خصوصی و دولتی از جمله اداره پلیس، با آن روبرو هستند چیست؟
- چگونه میتوانیم در سالم سازی محیط کار در چنین نهادی ما هم
به سهم خود تاثیرگذار باشیم؟
- به عنوان یک ایرانی-کانادایی و یک کامیونیتی، چگونه میتوانیم
از فیروزه و دریا حمایت کنیم؟
به عنوان فردی که رسانه ای عمل میکند، از لحظه با خبر شدن،
نسبت به این مورد بی تفاوت نبوده و سعی کرده ام که تا جای
امکان اطلاع رسانی نمایم.
همچنین، با رئیس سابق، و یکی از افسران بازنشسته پلیس که هر دو
از نامزدهای انتخاباتی شهرداری هستند، و نیز با کاندیداهای
دیگر و تنی چند از افسران پلیس، با مردم عادی و با هییت مدیره
کنگره ایرانیان تماس گرفته ام.
از آن زمانِ، در کنار نشان کوچک تبلیغاتی انتخاباتی که بر سینه
دارم، نشان دیگری در حمایت از فیروزه و دریا، یکی دیگر از
افسران زن پلیس که ترجیح داده است تا ناشناس باقی بماند و
ایشان نیز تحت تعرضات جنسی قرار گرفته است، افزوده ام.
در برخورد اول، مردم فکر میکنند که فیروزه و دریا، دو تن از
نامزدان انتخاباتی هستند. زمانی که از قصه غم انگیز آنها در
نهادی که برای خدمت و حفاظت بنا شده است میگویم، درد دل مردم
آغاز می شود و از تجربیات تلخ و آموخته های باور نکردنی خود
میگویند.
تعرض جنسی، پدیده ای نیست که فقط زنان، آنهم از طریق مردان با
آن مواجه هستند. این قصه سر دراز دارد.
هفته گذشته
ایمیلی
را برای هییت مدیره کنگره ایرانیان ارسال و وظیفه آنها در
حمایت از فیروزه و دریا را یادآور و پیشنهاداتی را در این
رابطه ارائه کردم.
به عکس انتظار، بالاخره برای اولین بار در دو سال گذشته، پیامی
را از امیر حسن قاسمی نژاد تفرشی، دبیر کنگره دریافت نمودم که
از پیگیری این مورد میگوید.
در ضمن، کنگره ایرانیان یکی از
توییت
های قدیمی در این رابطه را بازنشر مینماید. به غیر از این دو
مورد، تا آنجا که من اطلاع دارم، هییت مدیره در این رابطه
اقدامی نکرده است.
هفته گذشته ایمیل
دومی
را در رابطه با حمایت از فیروزه و دریا به هییت مدیره ارسال
نمودم ودر
جهت بازگرداندن اعتماد و اعتبار، پیشنهاد نمودم که در این
رابطه، نشست خاصی که کامیونیتی بتواند شاهد گفتگوهای اعضای
هییت مدیره باشد برگزار گردد. در پایان این نشست به حاضرین نیز
فرصتی داده شود که نظرات خود را مطرح نمایند.
بی تفاوتی نسبت به این مورد که بصورت مستقیم با وظایف کنگره
ایرانیان مربوط میگردد، نه تنها یکی دیگر از کوتاهی های هییت
مدیره به حساب خواهد آمد، بلکه به بی اعتمادی و بی اعتباری این
نهاد خواهد افزود.
حتی اگر هییت مدیره تصمیم بگیرد که در این رابطه اقدامی نکند،
اما حداقل میتواند و میبایستی کامیونیتی را در جریان کار
گذاشته و دلایل عدم پیگیری خود را عنوان نماید.
به ندرت چنین مواردی پیش میاید که بسیاری از پدیده هایی همچون،
تعرضات جنسی، تبعیض های جنسیتی، نژادپرستی، و قلدری در یک مورد
جمع شده باشد. مواردی که اکثر کامیونیتی ها با آن درگیر بوده و
راه حلی جزء مشارکت و همکاری اکثریتی جامعه، برای آن وجود
ندارد.
کنگره، با مداخله در چنین اموری که به موضوعات روز همگانی
مربوط میگردند، میتواند در جامعه بزرگتر، مسائل را مطرح، و
کامیونیتی را به عنوان یک نهاد صاحب نظر و یک وزنه
سیاسی/اجتماعی در جریان بگذارد.
البته مداخله کنگره در چنین مواردی، نیاز به هییت مدیره ای
دارد که شهامت داشته و دغدغه و تمرکزش، منافع ایرانیان در
کانادا، خدمت به آنهاییکه بیشتر از همه، آسیب پذیر بوده، و یا
کسانی که حقوقشان مورد تعرض قرار گرفته اند، باشد.
مورد فیروزه و دریا، فرصت مناسبی است که نباید آنرا دست کم
گرفته و از دست داد.
صفحه
اصلی
|