شهرت از طریق انتخابات

پنجشنبه  ۱۵ جون ۲۰۲۳
نشریه شهرما (تورنتو) مهدی شمس


آیا تعداد بالای کاندیداها در انتخابات به دموکراسی کمک میکند و یا اینکه به آن لطمه وارد میسازد؟ این سئوالی است که در هر انتخابات ذهن من را به خود مشغول میکند. بخصوص در انتخابات شهرداری تورنتو که قرار است در روز ۲۶ جون برگزار گردد.

در سایت شهرداری تورنتو، لیست کامل ۱۰۲ کاندیدا، و سه نفری که اعلام انصراف داده اند، زمان ثبت نام، شماره تلفن، ایمیل، وبسایت و توییت منتشر شده است.

من هم در سال ۲۰۱۴ با هدف افزایش میزان مشارکت در انتخابات، سایت ویلودیل رای دهید را بوجود آورده ام. در هر انتخابات، مطالب مربوطه در سایت های مختلف، مقالات، ویدئو، مطالب در سوشیال مدیا، و بطور کلی هر آنچه توجه من را جلب میکند را در آن جمع آوری کرده و در اختیار همگان قرار میدهم. با این امید که تصمیم گیری و مشارکت را برای دیگران آسان تر کرده باشم.

در میان ۱۰۲ کاندیدا، کسانی هستند که نه اثری از آنها در کمپین های انتخاباتی دیده میشود، و نه اینکه حتی امکان تماس با آنها وجود داشته باشد.

و به عکس کاندیدایی مانند ادوارد گُنگ چینی تبار وجود دارد که با تبلیغاتش از طریق تابلوهای انتخاباتی هم صدای دیگران را در میاورد و هم اینکه به یکی از موضوعات روز مبدل میشود. بطوری که کندوکاو در باره او، گذشته ای نه درخشان را برملا میسازد.

برای اکثر کاندیداها، بخصوص آن ۲۳ نفری که جز نام، اطلاعات دیگری را در لیست شهرداری قرار نداده اند، باید مشخص باشد که کوچکترین امکان موفقیتی برایشان وجود ندارد. جالب اینکه، اکثر کاندیدا هایی که با آنها برخورد و گفتگو داشته ام، همگی به گونه ای سخن میگویند که انگار که همه آنها شانس موفقیت زیادی دارند.

برای ثبت نام به عنوان کاندیدا احتیاج به جمع آوری ۲۵ امضاء و پرداخت ۲۰۰ دلار هزینه است که بعد از ارائه صورت مالی کمپین انتخاباتی، به کاندیدا بازگردانده میشود.

در بعدازظهر یکشنبه ۴ جون در اطراف پارکی در خیابان دافرین با دو تن از کارمندان شهرداری مواجه شدم که در حال برداشتن تابلوهای آبی رنگ انتخاباتی ادوارد گنگ بودند. از آنجاکه مطمئن هستم، اکثر آنهاییکه در تورنتو زندگی میکنند تا به حال با تعداد کثیر تابلوهای این کاندیدا و چهره ایشان برخورد داشته اند، نیاز به توضیح بیشتری نمیبینم.

به کارمندان شهرداری معترض شدم و دلایل نامربوطی از جمله مجوز و کوتاه کردن چمن دریافت کردم. ویدئوی گفتگوی خود با آنها را در سوشیال مدیا به اشتراک گذاشته ام.

چند روز بعد، یکی از کاندیداهای انتخاباتی که بخشی از کارهای چاپی ایشان را انجام داده ام، مقاله ای از کیمیا افشار مهرابی در رسانه آنلاین بلاگ تورنتو، تحت عنوان "نامزد شهرداری به دلیل پر کردن تورنتو با تابلوهای انتخاباتی بسیار، مورد انتقاد قرار گرفت" به اشتراک میگذارد. در روزهای بعد مقالات دیگری در رسانه های تورنتو استار و تورنتو سان در این رابطه منتشر میگردند.

این مقالات اعتراضی، نه تنها به تعداد بیش از حد تابلوهای انتخاباتی ادوارد گنگ، بلکه به گذشته ی نه چندان روشن ایشان نیز میپردازند. گنگ چینی تبار که حدود شصت سال دارد، در سال ۲۰۰۲ به کانادا مهاجرت میکند و شش سال بعد، شهروند کانادا شده، مالک تلویزیون ملی چینی-کانادایی مستقر در مارکهام، و صاحب هتلی است که در مقطعی، دارای املاک در کانادا و ایالات متحده بود.

او در وبسایتش، خود را کارآفرین، کارگردان، هنرمند، روزنامه نگار و برنامه ریز استراتژیک شرکتی کانادایی، معرفی میکند.

این فرد در گذشته به علت دخالت در امور تجاری که از نظر قانونی برای او مشکل آفرین شده اند، محکوم به پرداخت میلیون ها دلار به سازمان های مختلف، از جمله اداره مالیات کانادا شده است. ولی هیچ یک از این موارد منجر به صدور حکم کیفری علیه او نشده اند.

بی شک ادوارد گنگ به شهرداری راه نخواهد یافت، ولی موفق شده است با صرف هزینه هایی که بعد از انتخابات با ارائه صورت مالی مشخص میگردند، شهرتی را در تورنتو به دست آورد، که کلیه فعالیت های گذشته اش در رسیدن به آن ناموفق بوده اند.

باید در نظر داشت که حداکثر کمک مالی هر فرد ۲۵۰۰ دلار و هیچ کاندیدایی نمیتواند بیش از ۲۵۰۰۰ دلار از دارایی خود و یا همسرش را هزینه انتخابات کند.

درست است که اطلاعات بی اعتبار کننده گذشته ایشان نیز دوباره در نشریات مطرح شده است، ولی نباید انتظار داشت که به همان میزانی که اهالی تورنتو با نام و چهره این فرد آشنا شده اند، از آن اطلاعات با خبر شده باشند.

دلیل شرکت چنین فردی در انتخابات و سوء استفاده از ضعف های دموکراسی در جهت اهداف و منافع شخصی مشخص است. ولی ده ها تن دیگر که حتی برای نهادهایی همچون ردیاب کاندیداها که به صورت حرفه ای وقت میگذارند تا اطلاعات مربوط به کاندیداها را جمع آوری کنند، ناشناس باقی میمانند، به چه دلیل و برای چه در انتخابات ثبت نام میکنند؟

در روز ۲۶ جون، بعد از اعلام نتایج انتخابات مشخص میگردد که اینگونه تبلیغات تا چه اندازه در جمع آوری آراء تاثیر گذار بوده اند. بخصوص که امسال در مجموع، کاندیداها در رقابت و معرفی خود آنطور که مرسوم است از تابلوهای انتخاباتی استفاده نکرده اند.

در ادامه حمایت از فیروزه و دریا، دو افسر پلیس زن که مورد اذیت و آزار های جنسی در نیروهای انتظامی قرار گرفته اند، ایمیلی را برای همه کاندیداهای انتخاباتی ارسال، موضوع را با آنها در میان گذاشته و جویای نظرات آنها شدم.

«انتخابات، یکی از مواقعی است که پیام مردم شنیده و به خواسته های رای دهندگان توجه می شود.

از آنجایی که ایمنی محل کار بسیار مهم است، تصمیم گرفتم مورد آزار جنسی افسر پلیس، فیروزه ضرابی-مجد را با شما در میان بگذارم.

ماه گذشته، زمانی که پلیس تورنتو یک هفته به فیروزه فرصت داد تا تصمیم بگیرد که استعفا دهد یا اخراج شود، این پرونده دوباره در رسانه ها مطرح شد که سرانجام به اخراج فیروزه منجر گردید.

در گزارش تحقیقاتی که سی بی سی در سال ۲۰۲۰، پخش میکند، از یک افسر پلیس ایرانی تبار دیگر میگوید که او نیز مورد آزار جنسی قرار گرفته است. هر دو افسر به دادگاه حقوق بشر انتاریو شکایت کرده اند و پرونده های آنها در حال رسیدگی است.

اذیت و آزار جنسی، نژادپرستی، تبعیض و اسلام هراسی زمانی که در نهادی صورت میگیرد که قرار است در خدمت و محافظت باشد، ظالمانه و غیر قابل قبول است.

انقلاب زن، زندگی، آزادی در ایران، ما ایرانیان کانادایی را به ویژه نسبت به مبارزه افسران زن در نیروی پلیس در تورنتو حساس کرده است.

از طرفی، بی انصافی است که ساکت بمانیم و این افسران پلیس را در مبارزه و سختی های خود تنها بگذاریم. از سوی دیگر، حمایت چشمگیر جامعه که میتواند وجهه پلیس را مخدوش کند، در جهت منافع جمعی نخواهد بود.

میتوان امیدوار بود که شما، نامزدهای شهرداری، بخصوص آنی که موفق میگردد در جایگاه شهردار قرار گیرد، برنامه ای جدی در پلاتفرم خود، برای ایجاد تغییرات اساسی برای مبارزه با آزار جنسی، نژادپرستی، تبعیض و اسلام هراسی در نیروی پلیس داشته باشید.

میدانم که به شدت مشغول مبارزات انتخاباتی هستید. با وصف این، از نظرات و توجه شما بسیار سپاسگزار خواهم بود."

این ایمیل را یکشنبه شب برای کاندیداها ارسال نمودم و تا این لحظه از چهار نفر از آنها پاسخی دریافت کرده و با یکی از آنها ملاقات داشته ام که در آینده به آن خواهم پرداخت.


Dear Candidate,

Elections are one of the times when more attention is paid to voters' messages and wishes.

Since workplace safety is critical, I decided to share with you the case of sexual harassment of police officer Firouzeh Zarrabi-Majd which re-emerged last month when Toronto Police gave her a week to decide whether to resign or be fired. Subsequently, she was fired on May 12th.

In 2020 the CBC Fifth Estate broadcasted an investigation showing another police officer of Iranian descent, who was also sexually harassed. Both officers have complained to the Human Rights Tribunal of Ontario and their cases are in process.

Sexual harassment, racism, discrimination, and Islamophobia are outrageous when they happen in an institution supposed to serve and protect.

The ongoing Women, Life, Freedom revolution in Iran has made us Iranian Canadians especially sensitive to the struggle of women officers in the police force here in Toronto.

On the one hand, it is unfair to remain silent and leave these police officers alone in their struggle and suffering. On the other hand, significant community support will not be in the collective interest if it tarnishes the image of the Police as an institution.

The only hope is that one of you, the mayoral candidates, has a serious programme in your platform to make fundamental changes to combat sexual harassment, racism, discrimination and Islamophobia within the police force.

I know you are extremely busy with election campaigns, and I would greatly appreciate your comments and attention.

Thank you - Medi Shams, a responsible & active citizen

 

صفحه اصلی

 

 

Last Edited 15/06/2023 - For all comments on this site info@signandprint.ca