مطمئن بودم که اینبار نیز دو کمپین
"کنگره ایرانیان نماینده من نیست"
و
"کمپین باز پسگیری کنگره ایرانیان"
بی امان نخواهند بود و مورد حملات همیشگی خودی و ناخودی قرار
خواهند گرفت. ولی نه به این زودی و نه به اینصورت و نه به این
آشکاری.
البته از خاموشی در آمدن کامیونیتی و مشارکت، حتی اگر به
اینصورت، با اهدافی مخرب و منفی، بهتر از بی تفاوتی و کناره
گیری میباشد. عده ای از ما در مخالفت، رودررویی، تخریب، ایجاد
یاس و دلسردی، انرژی و انگیزه های لازم را برای حضور، مطرح
کردن خود، و اظهار نظر به دست میاوریم.
زمانیکه اینگونه رفتارها برای اولین بار توسط افرادی که برای
کامیونیتی شناخته نیستند صورت میگیرد، شاید نتایج دو طرفه ای
را داشته باشد.
ولی زمانیکه تکراری و توسط همان افرادکه دیگر ناشناخته نیستند
صورت میگیرد، جز تاسف، حاصل دیگری ندارد. بخصوص زمانیکه توسط
مربیان آموزشی و یا نهادی باشد که توقع بیشتری از آنها هست.
بهترین روش در بسیاری از موارد، نادیده گرفتن آنهاست. ولی
زمانیکه از طرف نهادی صورت میگیرد که وظیفه اصلی آن حمایت از
افراد، تشویق و افزایش مشارکت، و ایجاد همصدایی و همگامی در
فعالیت های جمعی و اجتماعی، جهت بوجود آوردن یک کامیونیتی
توانمند است، نمیتوان آنرا نادیده گرفت. بخصوص اگر این نهاد
کنگره ایرانیان باشد و این نوع رفتارها از طرف اعضای هییت
مدیره، نمایندگان به اصطلاح منتخب صورت بگیرد.
و یا اینکه از مربیان آموزشی دیده شود، که بصورت حرفه ای و
اخلاقی، وظیفه آموزش و بالابردن سطح دانش علمی و اجتماعی
کودکان ما را به عهده گرفته اند. در این حالت ایجاب میکند که
نسبت به آن بی تفاوت باقی نماند و با حسن نیت از هر روشی برای
ایجاد آگاهی در این افراد و جامعه تلاش نمود.
هفته گذشته انصاف نیوز، رسانه ای با گرایشات اصلاح طلبانه،
مصاحبه ای با آرزو
خدیر، رئیس کنگره ایرانیان را منتشر میکند. این همان رسانه
ایست که در ماه مارچ سال گذشته،
مقاله ای از نسیم
نوروزی از حامیان هییت مدیره کنونی ساکن مونترال، و گفتگوی
ویدئویی با همین
فرد را در نوامبر همان سال به اجرا در آورد.
در این مصاحبه با سرمقاله "رئیس کنگره ایرانیان کانادا: حامیان
اسرائیل بزرگترین مانع بهبود روابط دو کشور هستند"، بصورت
مستقیم و آشکار، مخالفین جمهوری اسلامی، از جمله من و بسیاری
از شما خوانندگان، در کانادا را حامیان اسرائیل معرفی میکند.
آنچه بیشتر توجه من را به خود جلب و باعث تعجبم گردید، جمله
" دستور کار؛ جمعآوری دادههای ایرانیان ساکن کانادا" در
این مقاله است که در بازنویس آن در سایت کنگره حذف شده است.
این، من را به یاد حذف ۳۰ ثانیه از ویدئوی حضور بیژن احمدی و
پویان طبسی نژاد در مجلس سنا پیرامون بررسی لایحه ۲۱۹ در سال
۲۰۱۷ تحت عنوان" تحریم های غیر هسته ای" که از ماهیت تروریستی
رژیم، اشاعه نفرت و تعرضات حقوق بشری میگوید، میاندازد.
در این مقاله آرزو خدیر از پروژه جمع آوری داده های ایرانیان
ساکن کانادا در کنگره ایرانیان سخن به میان آورد که تا به حال
در باره آن اطلاع رسانی و از داوطلبان برای مشارکت در آن دعوت
نشده است. این جمله و حذف آن، حساسیت و
نگرانی های من را
نسبت به تغییرات بوجود آمده از زمان هییت مدیره های سراسری در
رابطه با درخواست ارسال فتوکپی کارت شناسایی برای پیوستن به
کنگره بیشتر کرده است.
از زمان آغاز فعالیت های این دو کمپین، فعالیت های هییت مدیره
در فوروم کنگره نیز بصورت استثنایی بیشتر شده است.
سه مطلب در
رابطه با مخالفت
با دو
کمپین، تحت عنوان
«چرا نباید به پتیشنها و کمپینهای ضد
ICC
در شبکههای اجتماعی اعتماد کرد؟»، دو مطلب هم در دعوت به
پیوستن به کنگره، و باز یک مطلب و "ده دلیل برای اثبات
دموکراتیک ترین بودن کنگره ایرانیان کانادا"، رنگ و بوی دیگری
به فوروم داده است.
قابل اشاره اینکه، کلیه این مطالب توسط هویت ناشناس به اشتراک
گذاشته شده، جز یک مطلب دیگر در رابطه با تشکیل کمیته
" کمک به تازه مهاجرین"که
توسط محمد وحیدی راد منتشر شده است.
از آنجاکه محمد وحیدی راد، سرپرست کمیته تولید محتوا هم هست، و
پدیده هویت ناشناس بعد از کناره گیری رضا نامداری پدیدار گشته،
این احتمال را تقویت میکند که مبتکر و چهره پس این پدیده،
ایشان است. عدم اطلاع رسانی و پاسخگویی در این رابطه ما را از
گناه حدس و گمان خطا مبرا میسازد.
چرا کنگره ایرانیان میبایست چهار سال در خاموشی به سر برده و
زمانی فعال گردد که یکبار دیگر کمپین هایی برای بوجود آوردن
تغییرات و در مسیر صحیح قرار دادن این نهاد آغاز به فعالیت
میکنند؟
چرا هییت مدیره به این دو
کمپین همچون کمپین
های انتخاباتی نگاه نمیکند؟ با این فرق که امسال به عکس سال
های گذشته، ماه ها قبل از انتخابات آغاز شده اند. البته زمانی
که یک نهاد و یا یک فرد عادی به تخریب میپردازد با هم بسیار
تفاوت دارند، حتی اگر آن فرد یک مربی آموزشی باشد.
نمیدانم با چه لحن و زبانی سخن بگویم تا هم منظور خود را در
کمال شفافیت، صراحت و بی پرده بیان کرده و هم این عزیز را که
به تخریب این دو کمپین پرداخته را نیازارم تا در عین حال که
گذشته، تجربیات و آموخته ها را نادیده نگرفته، به مانعی برای
شکل گیری آینده ای متفاوت مبدل نگردد.
آیا واقعن جای تاسف و نگرانی نسبت به آنچه که ما را به اینجا
رسانده نیست، که افرادی در بالاترین سطح آکادمیک نیز، آنچنان
مسخ و بیگانه به خود شده باشند که دست به چنین اعمالی بزنند؟
از خود میپرسم که چه اهدافی را این افراد دنبال میکنند که
وادارشان میسازد که خواسته و ناخواسته در چنین حالاتی قرار
بگیرند؟
مخالفت ایشان با افرادی که تا به حال ندیده و از آنها شناختی
ندارد، چرا باید در این حد باشد که انگیزه و گذشت آنها را برای
انجام کار داوطلبانه در خدمت به کامیونیتی نادیده بگیرد؟ آنها
را آزار دهد، دلسرد کند و نسبت به دیگران، فعالیت های جمعی، و
کامیونیتی بدبین سازد؟
ایکاش ایشان یک مربی آموزشی نبود تا هم نگرانی های من کمتر، و
هم میتوانستم خود را از تاسفی که مرا دنبال میکند دور سازم. من
درد اینگونه افراد را، یکی دیگر از دردهای مهاجرت میدانم که
همراه از دست دادن هویت، ما را از اصول و ارزش هایی که بدون آن
نباید نام انسان بر خود نهاد دور میسازد.
ندایی در من میگوید که نادیده بگیرم و هدف را مد نظر نگاه
دارم. ندایی دیگر میگوید که اگر افکار عمومی پیرامون ارزش های
جمعی شکل گرفته بود و احساس تعلقی وجود داشت، ترس از قضاوت
عمومی مانع از آن میگردید که اصول را زیر پا بگذاریم. آشنا و
ناآشنا را تحقیر نماییم. منتقدین و معترضین خود را «شعبان بی
مخ های بی ادب» بخوانیم. به صراحت دروغ گفته و به فاصله دو
جمله حرف های خود را نفی و وارونه عرضه نماییم.
به جای اینکه تحصیلات در ما فروتنی را افزایش دهند، با اتکاء
بر آن به ارائه آمار و ارقام که مشخص نیست از کجا به دست آورده
ایم میپردازیم تا بر رفتار پوپولیستی خود جنبه های علمی بدهیم.
مطالب بی اساس خود را جذاب تر و بر تعداد لایک های فیسبوکی و
دنبال کنندگان بیافزاییم.
مورد
اخیری که بر پایه
آن این سخنان را به میان آوردم، درگروه کمپین بازپسگیری قابل
دسترس میباشد. |
از
خاموشی در آمدن کامیونیتی
رفتار تخریبی مربیان
آموزشی
نادیده گرفتن خطاست
آرزو خدیر و انصاف
نیوز
مخالفین جمهوری اسلامی
و حامیان اسرائیل
حذف های هدفمند
جمع آوری داده های
کامیونیتی
بالا رفتن فعالیت
فوروم کنگره
محمدی وحیدی راد و
هویت ناشناس
هییت مدیره و دو کمپین
در کنگره ایرانیان
تاسف و نگرانی از
عملیات تخریبی
زیر پا گذاشتن اصول
انسانی
شعبان بی مخ های بی
ادب |